En azından unutmak için çabalarım,
boşa gider çabalarım, Martı yakalarım,
besler büyütür, sonra özgürlüğe bırakırım.
Yalansızım, bir katre yaş kaldıysa gözümde,
gözüm bana da yalancıdır.
Değil mi?
Sen bu sözlerden ne anlarsın-ki?
Sen bilirsin aslında aşk-ı, görebildiğince,
Ben’de-ki Aşk’ı görmediğinden,
git gidebildiğince, yine de,
hiçbir yere gidememişsindir Aşk’ımdan.

Saflığından değil, ilhamımın sahhaflığından bunca söz,
sarraflığından Aşk’ı unutman, Aşığı unutmak mazarrat.
köle değil, evren benim olsa, Sen gel diye ederim azad,
maksat Aşk evrenimi kurtarmak,
emin ol, bu gönlüm için en çıkar yol,
menfaatimden değil, sensiz çıkmaz hiçbir yol…

Aşka küfredebilirsin, Aşk’ıma asla,
nazar boncuklarıyla süsledim gönlümü,
bir o kadar da sabır taşıyla,
bu Aşk’ı taşımak, o yüzden zordur başkasına.

Oğuzhan Deniz – Martı Terbiyecisi / 021