Sen’i gördüğümden beri, çift görürüm her şeyi,
Sen’den başka herkes böyle değersizdir,
itimat etmem gördüklerime, gördüklerin nedir?
Gözlerine benden başka sahi Aşık kimdir?
Sahiliğin de para etmediği bir gönül Sen’de-ki…
Bir an mutlu olabilecek gibi hissederim gelsen,
nasıl olsa öleceksem… ne anlamı var gelmenin?
Gitmenin de bir anlamı yok o halde,
halimin delirmiş aklımdan dökülen sözlerine bak,
ağlatmak değildir işim, ağlamakta değil…
Zaten ben kolayca ağlayamam,
Aşk azabından nasılda ağlar yüreğim, zırlar hâlâ…

Gelirsen yeşillenir gözlerimin toprağı,
onların takvim karalaması gibi, karaladım Dünya’yı,
Sen’i aramadık bir karış yer bırakmadım…
Nasıl da saklanırsın gözlerimden.
Bundandır Yağmur Körü, özü yine Sen’sin.
Gücü yetebilen varsa, beni Sen’den vazgeçirsin,
bu iş Râbb’imindir, bir O verebilir gönül saadeti.

Oğuzhan Deniz – Vakit Tamircisi / 060