Gözlerinin kahvesinden ömrümün falı,
hiç konuşmasan da, ben duyarım sesini,
ve şimdi Sen söyle, başka kimin elinde bu?

Hayalimden uyanıp gerçeğe vardım.
Bu,
Ruhumun etimden, etimin kemiklerinden sıyrılışı gibiydi.
Sıcaklık arttı,
Dedim ki ateşe sıcak değilsin rüyadan,
Dedi ki uyan.
Uyuyacağın bol zaman var nihayetinde,
Dedim ki, zaman yoktur ahir de,
Dedi ki, Öyleyse, sonsuz da yoktur,
Dedim ki, Aşk’ın sonu yoktur. Sonsuzun bile varken.

Tekrar inip hayal diyarına biraz sen kokladım.
En sevdiğim şarkıları dinledim.
Bizden başka ne varsa unuttum…
Senin yanında kendimi unuttuğum gibi.

Unutma beni. Unutmazsın, biliyorum. Ama bildiklerini unutur insan.
Yine bilmiyorum.

Yürüyorum zaman denen şu iletti.
Saniye saniye,
Dakika dakika,
Aklımdan bir an gittiğin yok,
Zaman ölüme götürüyor,
Ben yürüyorum zamanla.

#Kahve Etkisi / 040