Döner ki devrân anlar O, O adı yasaklı dilime.
Döner ki Mevlâna, Mevlâ adına, ben de öyle.

Dilim asıl etmezdi bütün bu kelâm-ı ahtım vardı.
Döktüm işte, bu son beytler gibi bitti tüm aşk’ı.

Ne çok bilmişim ki dediklerim hep çıkar şeyh san.
Ne çok yanlış yapılır ki ders çıkmaz hep feyz al.

Bu dil hep döktü doğruları sonra köylerinden kovuldu.
Bu dil hep söyledi yanlışları sonra tart edildi evi-yurdu.

Belkisi fanisidir, Allah sevmez müsl-i küs mest-i mevt.
Beklerim bu dünya gurbet-i hâne, ver gülleri büyüt.

#Bedbinderune