Beni benimle bırakma,
Ruh’um zaten düşmanken bana,
Sen’sizliğe katlanamaz daha fazla,
yapma, etme, ne kadar histerik varsa,
o kadar aksindesin Sen’de,
yazıktır, günahtır, ağlatma.

Gözlerim karıncalanır harflerden,
Sana yazacağım diye uyku dolu kafiyeler,
hiç birisi Sen’i anlatamıyor ya,
O’na da üzülüyorum ben.
Aldırma Sen, her şeye üzülürüm ben.

Efsaneleşir adım Aşk Sahnesinde,
Aşk benim evim de, kiracı gibiyim Sen’siz,
hiçbir tadilata gönlüm razı olmaz,
kayıp sayar aklım, zarar sanır haklım.

Ben böyle değildim,
Sen’i görür görmez,
karşında Aşk’la, saygıyla eğildim,
bir daha doğrulamadım.

Keşkelerinin arasında yerini aldı Oğuz…

Kalp Belası / 008