İnsanlar senden kaçıyorlar yağdığında,
damlaların bir bir intihar ederken,
âhu’nun da tehlikesi var, o insanlarca.
Yağmur’un hasta etme ihtimali var.

Ben korkmuyorum, bekliyorum orada,
sokak lambasının yanında, yağmurun durmasını.
Bazen korkuyorum, ya durmazsa diye.
Ölüme yaklaşıyorum bazen sayende.

Kafama düştüğünde bir bir damlalar,
saç tellerime çarpışında-ki sesi seviyorum.
şakaklarımdan sakallarımın arasında,
kaybolmanı öyle benzersiz seviyorum.

Omuzlarıma dokunuyorsun, elbiselerim ağırlaşıyor.
Gözlerime değiyorsun, yakıyorsun hiç geçmeyecek gibi.
Keşke on milyar elim olsaydı diyorum,
her bir damlanı avuçlarımda biriktirmek için.

Oğuzhan Deniz * Sevildiği kadar tehlikelidir yağmur, ey insanlar.