Seni kirletmeyi isteseydim,
kirletip de seni, temizlerdim kendimi.
Hiç inkâr etmezdin, buna aşk derdim.
Güneşin yangını, yangınımın alazı.

Yağmur söndüremeyecek bunu,
bundan avuturum kendimi hayli.
Aşkın gömlek kalıbını da benden al,
yağmur öncesi gürültüydü sesim.

Yalvarmakla ihanetin alacası,
alacakaranlığı bilmiyordun-ki sen,
sakladım senelerce ben, herkesten.
Bir de yağmurda ulurdu kurtadam.

Yağmur terk ettiğindendir, kısıldı ses,
o da bıraktı ulumayı, dolunay sadığı,
en ağır sandıklarla rafta sana olan aşk,
meşkten ziyan olan adamı hatırla bir.

Oğuzhan Deniz * İstemediklerini bir zaman istememiş miydiniz insanlar?