Martı Terbiyecisi, haklıdır çirkefliği,
Sende bu kadar inat etmişliğin faydası yokken,
kimin karnı toktur Aşk yokken, tamamen?
Doyamadığımdan Sana, bana tokluk yoktur,
benim-ki sonsuzluk iştahı, ilelebet doyamam sana.
Aşk, gözçukurlarımda biriken gözyaşları,
Karadeniz de göl kalır ya yanında,
tüm gemiler battı. Aşk İmtihandı, yaktı.

Ulaşamadıkça sana, ulaşamam Aşk’a,
Kurt Uludukça bölge sahibi, ne var-ki,
nice kurtlar türedi, Martı Sahibi düşmedi.
Oğuz sensizlikten üşümedi, neden mi?
Belki de;

Güneş Aşk’tan bir damla, doğru ya Sen Aşk’sın,
Aşk yüzüm semra, sorma, Aşk’ta benden bir damla.
Her anlamda Aşk Ben’im, Ben’den ziyade Sen’sin.
Aşk’ının efendisi de Ben’im, çulsuz kölesi de.
Ölesi gelir de insanın, korkar ebedi azaptan,
azaptan korktuğum kadar Sen’sizlikten korkmam.

Korkma, güneş bir gün sönse bile,
Aşk’ım ile tekrar yakarız, sarılırız, ısınırız.
Güneş bir teneke yangınımız olur da,
çıtırtılarından melodilerle uyanırız.

Oğuzhan Deniz – Martı Terbiyecisi / 024