Oğuz Sana tam kafiyeli zaman merhumu,
gömüp bedenim kilden toprakla Ruh’umu,
Aşk azabından bulamıyorum huzurumu,
unutamıyorum aklımda-ki Sen kusurumu.
Kapatamıyor üstümü mezar mefhumu,
Ruh’um izliyor kendimi bu çukurdan,
canım çıkmadıkça, Aşk çıkmaz huyumdan,
suyumdan iç, enfes cümlelere şükret,
hadi, huyuma git, yine hoşuma git,
boşuna geliyorum peşinden, biliyorum,
ölüme giden adımlarımın bahanesisin Sen.

Nokta koyulabilecek kadar basit mi sanıyorsun Aşk’ı?
Sen sadece sanıyorsun. Sanmaktan ötedir Aşk,
Ruh’umun tek zanlısı Sen’sin,
ellerin kanlı, düşmanlıktan da ötedir Aşk.
Bak ellerime, kelimeleri var eder Sen’in için,
içim Sen’in için, yanıyor için için.

Bekle, gitme.
Mazeretim var, bahanelerim çoktur onun için.
Sevmekten utanmadığım için, bunu anlatmaktan utanmam.
Ben Aşk sözleri yazarım, onlar ilham alırlar.
İlham veren Sen’i sebep eder, marifet kalır.
Ahiret bana kalır, zahiren var olan Sana,
yorma dilimi, aklımı kurcalama da Sen’sizlikle,
gel artık, git artık.

Oğuzhan Deniz – Vakit Tamircisi / 25