Evet, O benim, benim evim,
benim ateşim, benim sıcağım,
soğuğu da benim. Şairi de benim,
şiiri de… Sözü de benim nişanı da…

Benim, evet O Benim,
yanacak olanı da günahtan,
sevaptan şarabı tadacak da, inşAllah.
Bilir en doğrusunu Hûda, O Hû ya,
giderim O’na, geldim ya O’ndan, ondandır…

Biliyorum da, bilmiyor gibi ahvalim,
halim yürüyen katran, zifir, gecenin evidir,
gerisi yine benim, benden geri ne kalırsa hepsi Senin,
Sen benimsin de biz O’nun, orada buluşuruz mutlaka.

Şimdi üzülsem mi zamansızlığa?
Kahrolsam mı Zamanımın olmamasına?
Ondan alacaklı gibi afkursam da,
Elim boş yine, dost olmaz zamandan da.

#OD-û Gazel / 25