Gülümse güzel yüzünle,
bu kaçıncı dize?
Bilmiyorum,
unutmak en hayırlı iş,
biliyorum,
unutamıyorum da,
unutmayı unutabiliyorum,
şimdi abeslikten öte ölülerden çalıntı halim.

Bundan hayretler verir nefes alıp, verişim…
Aklımın kirişleri kırıldığından bu yana,
aşkına yetmiyor gücüm,
öcüm yok, kinim de,
kimin acizliğidir seni üzmek,
kaderin mi?

İnanmıyorsun,
maskelerinden arındı yüzün,
daha da güzelleşti,
gülmese de yüzün,
yüzümden bin parça,
parça-parça hallerim,
kaç parçaya bölündü ayna,
aşk uğursuzluğunda.

Kusursuzluğun da gizli yine de aşkının tümü,
bunu sadece ben görebiliyorum,
özleyebiliyorum,
kim seni ben kadar özleyebiliyorsa,
ölüp dirilebiliyordur,
çünkü ben, ömür boyu gülemeyecek kadar sevdim.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 047