Sonsuzlukta yok gözüm,
Oğuz dünya ölümlüsü,
Aşk’ın kainat örüntüsü,
Sen’in için Aşık övüntüsü.

Görüntüsü çok dolu onların,
içlerinde boşluk dolu olanların,
Aşk’ın ham meyvesinden kafiye,
işte bundan doluluğum sana.

Aşk’a açım hala, yüzüne şükür,
Ve benim yüzüm kirli sakal örtülü,
yanım yanar, yanım donsa huzur,
Alev’inden tutuşmuş Aşk’a şükür.

Oğuz bitmez mumdur…
Kime kuldur bilir ve kime kül olur…
Ruhum Aşk’la yaratıldığından baki,
hali mani, saki içer Aşk’ı kadehinden.

#OD – Mütebâki / 29