Günaydın güne gün açan kadın…
Günaydın bana, beni ben yapan kadın…
Günaydın tüm doğaya, yeşile ve kahveye.
Gün aydı bende Sen güneş gibi doğunca.

Beni anlamak zordur, kimi zaman anlamamak.
Kelimelerin azabı bundandır dilimden,
Aşk yüzünden bu kadar yazıldılar,
Aşk’ta Sen’in yüzünden ya ondandır.

Yürüyorum kör bir karanlıkta, sağım solum ölüm,
sıra bana gelinceye kadar ölüme de körüm,
ölümü görünce görünmez olur nice şey,
işte bana ışık olmak Sana Aşıklık bir şey.

Görüyorum da şimdi ondan biliyorum Sen’i,
görmesem de sesini işitirdim, bilirdim Sen’i,
işitmesem de, kokunu solur, bilirdim Sen’i,
solumasam zaten ben olmazdım, ne bilirdim ki?

#Aşk-ı Alev / 04