Şimdi yeniden sökülüyor yüreğimden kış,
Dökülüyor dilimden Aşk, yüreğimden hışımla,
İçim Cemal, dışım Süreya, hangi şair denk buna?
Hangi kıta da var, hangi notada, hangi ruhta?

Evet, Sensizliğe Asiyim, hiç inanmadım,
İnanmak zan kapısındandır, ben adım atmadım,
Bu yok oluşa kadar devam eder,
Yolun sonunda Sensizlikte olsa sapmadım.

Sen hiç Aşk’tan kaçan bir Aşık gördün mü?
O halde Sen’den kaçmak da nedir?
O halde söyle, benden kaçmak da nedir?
Sen hiç ruhsuz beden gördün mü?

Öyle ya, ahvalim tam da budur,
Ruhum üzerimde değil ama yaşıyorum,
Hem de hiç istemediğim şu sensizliği,
Olsun, vakit gelir, Sen’sizlik gider.

#Aşk-ı Alev / 12