Aşk’ın olabilmesi için,
bir Sen gerekli, bir de Sen’de ben.
Bir kıvılcım sallanır salıncağım,
ruhum ateşinden alevinde.

Bir Şûrîde, bin kara sevda başımda,
Aşk’ı yazmak aptallık da, Aşık olmak ne?
Aşık olmak da nedir Alev’in yanında?
Yanmak bana elzemken, Sen buna hediye.

Şimdi kavruldu parmaklarım ateşinden,
demin uykumu böldü yine yokluğunun korkusu,
varlığına şükredip, kokuna gömüldüm yine.
İşte yine Aşk’ından sarhoşum.

Kahve gözlerimden al toprağı,
bir nevi yorgandır, üşüme diye gözlerimi kapattım,
oysa ne çok zaman birikmişti gözlerinde,
sonra her şey, başka her şey ölüme yürüdü.

#Şûrîde / 15