Tedavülden kalkmış bir aşk benim-ki,
tedavisi sözlerin ola gönlümün ilacına,
senden başka neyi anlatır da, avuturum?
Avuntuya da sen, uğultularım da sen.

Sesini duyar gibi olurum ya bazen,
korkar çeviremem başımı, ses diner,
saklanır gibi yürürüm yüzüm yerde,
sakinleşmek için, taşları sayarım.

Fayda etmez hiçbiri, dayanamam yine,
cesaretimi toplar, çeviririm başımı,
kaynar sular dökülür gibi başımdan,
seni göremem de öyle üzülürüm yine.

Yine akşam olacak birazdan, oldu bile,
gittiğinden beri gerçekten doğmadı güneş,
inanmana ihtimal bile yokken sözlerime,
ben 10 milyonlarcasına kalem harcıyorum.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 150