İlk satırı yazarken yağmur yağıyordu,
İstemediğin kadar bekleyeceğim ve ben
deli gibi dizginlediğim gururdan put,
kıramadığım şeytanın bacağından.

Affa maruz kalırsam, kabullenirim,
bilgi, yüreğimi cesaretlendirir,
aşk, korkusuzca ayakta beklemek,
sandığından daha zayıf avutlarım.

Avutamadığım bir gönlüm var, evet.
Nedenini bilmiyorum, henüz düşünmedim.
Senden vazgeçmeye de öyle, karar vermedim.
Bildiğim şeyleri düşünüyorum, bilmediklerimi değil.

Nasıl sevdiğin bir insanı unutabilirsin,
başka birisini mi sevmeye başlarsın?
O zaman birisini hiç sevmemişsindir,
sevmekte, ruh gibi tektir, sen gibi tektir.

Oğuzhan Deniz * Nasıl olsa tek kalacak insanlar.