Güneş’imi tutup gittin,
o günden beri tutuk dili gökyüzümün,
tutulmuş dilim.
Hayal diyarından dirilip, Dünya’ma döndüm,
âmâ asaletinde,
Sen’i görebilmek ümidiyle.

Bana diyorlar ”Vazgeç”,
kolay olsa vazgeçerim,
bana diyorlar ”Saçma bu şiirler, çok garip”,
anlamalarını beklemiyorum ki,
ben nadir olanı yazıyorum.
Bu yüzden zordur hikâyem.
Anlatayım da dinle, Aşık İhtimali’nde.

Bitti Kalp Belası, son dizeleri hediye etmedim henüz,
bu dizelerden iz bulup bulabilirsin yolumu,
beni aramana da gerek yok,
gidişinin aksine yürü, Sana yürüyorum zaten…
Karanlık gövdem.

Kalp Belası / 099