Savruluyordu saçların rüzgarlar da…
zayıf görüntünün ardında,
koca bir çınar gibi asillik
ve onun yaprakları gibiydi saçların,
beni affet…
Ne yaptıysam Aşk’ımdan,
ne cahillik yaptıysam, Aşk’ın kör gözlerinden,
Sen’in gözlerinden alıyorken nefesi,
nefessiz adamın ciğeri bunu içmeliydi…
Onca Sen’siz senenin ardından,
artık gülmeliydi…

Zamandan nefret ediyorum demiştim ya,
artık etmiyorum…
bıraktım ne var ne yoksa,
öyle saldım kendimi,
akıntıyla sürüklenirken ummana,
ummadığı dalgalar var saçlarından,
öyle ya,
benim burada boğulmaktan başka işim ne?

Ey Sevdiğim Kadın,
kokun güzel ya öyle misk gibi,
öyleyse söyle,
benim buna müptela olmaktan başka işim ne?

#Kahve Etkisi / 037