Rab,
insanı yaratırken onun kusurunu ortaya çıkarmak için,
Aşk-ı Yarattı. Aşk insandan olma tanrıları doğurdu.
Batan güneş misali her şey O’nsuzlukla batıp-soldu.
Öyle ya, görmek ne kadar güzelse, görmeye hediye olan sevgiliyi bağışladı Rab…

Görmek’ten sonra, özlemek doğdu kalplere, kalpler soğuk sevgili gözyaşlarıyla uyandı güne. Hepsi özlemek adına.

Özlemek öyle eğlenceliydi ki başta, ateşten kelebekler uçardı baş ucunda. Uğuruna savurduğu her şey gibi.

Aşk, Aşk’tı, yaratıldı. İnsana verildiği günden bu yana, nasıl diğer her şeyi kirletiyorsa, Aşk’ıda öyle kirletti.

İnsanlar bencildi, kendilerinden başkasını özlemez oldular, kendilerini bulamadıklarından başkalarını oyaladılar. Oynadılar.

Göğsünde uyumayı hayal eder de, sonra birden korkuyla uyanırsın ya, öyle irkildim hayattan.
Sen’den başka her şey bayatladı. Boş saltanattı.

Rab, insana en güzel hediyeleri verir, onları korumak gerekir.

Canlı Anestezi / 01