Bakış, aklımı kaybettiğim buluta,
mağrur gidişleri taklit etmekte var,
yağmur kaybedilecek kadar değerli,
bana mahsus gibi nadir yağacak.

Ağlayacak martılar, deniz üzerinde,
sıcaklığın kanatlara sağladığı hafiflik,
yine ağırlığında ezilen bir yığın söz,
gözlerimi uykusuzluk ve ölüm kapatır.

Yağmurdan sürgünü, yüzümden hüznü,
bıraktırmayacak Allah şükrü, dermanı.
Yalvardıkça yağmur için yeniden yine,
yağmur da kendisi için ucuzlayacak.

Beni, bilmeden yağmurlara emanet et,
ıslaklığında ezerken yolları, merhamet,
dileyen tüm çimlerden çıkardım hıncı,
ve yağmuradam 5 kilo olarak doğdu.

Oğuzhan Deniz * Sürgün edildik çoğu zaman insanlar.