Yazarlar, yalnızdırlar,
yalnızlığı yazarlar,
daha ne kadar yazmalıyım?

Sen yanımda olursan yazmam…
Yazmakta iş mi o an?
Bu an, en iyi vakit öldüren budur.
Merak etme, Vakit’le bir sürprizim daha var.
Merak etme.

Merak ettiğini sanmam.
Bazen öylesine yazıyorum, bazen ölesiye,
öldüresiye sevsen keşke, maşuk o an ölse,
Martı gökyüzünden süzülerek gelir dizimin dibine,
Emrimi dinler, ona hayırlısı odur.

Oğuzhan Deniz – Martı Terbiyecisi / 071