Yeniden merhaba,
Yağmur yeni başladı, Oğuz,
bu yağışa, her gün yeniden Aşık olur.
Yağmur ilk defa yağdığında olduğu gibi,
Oğuz Aşık ya, olduğu kadar değil mi?
Değil.
Sana Aşık’lığın nasıl olduğunu bilmek ister misin?
24 Saat Sen’i görüyor gibiyim aklımda,
çoğunu uyanıkken görüyorum. Uykumda da.
Yediğim her lokmada,
baktığım her manzarada,
içtiğim bir yudum suda.

Herkes demir yollarına bağlı urganla,
Azrail, ölüm treninin makinisti, uğrayacakta.
Ne kolaydır O’na can almak…
Benim’kinin yarısı Sen’de ya, önce kime uğrar?
Ne ilimle yaratılmışsın Ey Azrail, emirine bile şükür.
Yine de Sen’den bahsetmek Aşk’ı erteler.
Mesleğim değildir.
Geldiğinde elveda ancak,
Allah diriltiğinde, yeniden merhaba.

Sonuma hayırlar serpiştirir inşAllah,
aslında şu Aşk’ı başımdan alsa, ne büyük armağan,
büyük konuşan dilime göre küçük istekler.
Sen’de küçüksün ya, ne ilim bilirsin, ne sêlim.

Oğuzhan Deniz – Martı Terbiyecisi / 070