Kimse bilmiyor,
şair içinde saklar sırrını,
bileklerinden kesikler kadar kırmızı ölüm,
gürültüler,
kalabalıklar,
yüzlerce sayfanın ağırlığı…

Yarından hafif.
Kimsesizliğim belli Sen’sizliğimden.
Sen yoksan, yok dünya.
Şairin halinden anlar mı kalem?
Kağıt… silgi…

Yaşadığını sanıyorsun ama yaşamıyorsun Ben’siz.

22:58
#OD | Oğuz Boyutu – 20.Mektup