Korkarlar benden, ölümsüz Aşk’ı yazdığımdan.
Ölümsüzlük kusar güzelliğin, kutsal gözlerin,
bu yüzden kutsandı bedenim, ilham alıp şiire,
Aşk’ı yazdım sayfalarca, şiirlerimde kaldı adın.

Atıldığım bu dünya çukurundan, soyutladım Aşk’ı,
yer-gök ilimle yaratılıp, imtihan eder de nefsimi,
buna Aşk’ı karıştırıp, sapıttı aklım, Aşk’tan yaşlı,
anımsatır karlı dağı, beyazlarım zirvendir Aşk’ta.

Maşukta hatır bilir Aşık’ta, aşık atacak aşıklardan,
bir tek Aşk’ım sağ çıktı da, sihir var deyip koştun,
yüzüm yara-bere, kemiklerinden arınıdı Maşukta,
koşuyorum o gün bu gündür, yokuş yukarı Aşk’a.

Gönlümde sağ kalan sadece Aşk’tır, yangındır,
ayaklarımı alı koyar secde yolundan Aşk’ın,
bundan sebep yanacağım, ateşe kanacağım,
bittiğinde gölge, Hâkk’ı yazacağım, af alırım.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 319