Ne çok şey birikti, onca yıl, onca gün yıl…
Günler bana göre yıl da, yılmam ben aşktan,
gel de inan şimdi aklımın delirmiş haline…
Demin de dilimde sen vardın, yutkundum.

Kalbim aşkın midesi, tek yutkunluk,
istesem de kusamam seni, büyüklüğünden,
anla şimdi ne denli büyük lokmasın!
Boğazımda kaldığından, nefessizim, ölüyorum.

Görüyorsun, gülüyorsun, umursamıyorsun…
Umursanmadıkça umursuyorum, korkuyorum,
canımı kaybetmekten değil de, sensizlikten korkardım,
korkusuzluk hediye edilecekmiş meğer, bundan gittin.

Hata ara sözlerimde, yine de bozuk imlâlardan,
aşık olduğum kanısına varırsın, gönlüne değmez,
eğmedikçe başımı göremiyorum ya yeri,
anmadıkça seni, yine de seviyorum da, ölemiyorum.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 159