Yüzünü Güneş’ten çevirip, yüzüme dön.
Nasıl ısıtıyorum Sen’i, öğren,
ben senin için hep öğle vaktiyim.
Benim için Aşk’sın, hep öylesin.
Adını bir başkası ben kadar güzel söylesin,
Martı’mı da alıp giderim bu vakitten tez.
Aşk’tan tezi yok, benden temizi yok Sana,
Oğuz Aşık’lar ordusunda, çam odunu,
yanık tenimden ısınırlar. Gökyüzüne
yükselir dumanlar, durmadan, inan.

Kalbim boyunun ölçüsünü aldı,
ancak Sen kadar yeri vardı. Sen Aşk’sın ya,
bundan taştım, kalbim Sen’sizliğin sabır taşı.
Oğuz bu Aşk’ı taşı,
Bu yüzden Aşk gönlüme sığdı.

Ölüm Allah’ın emri de Aşk nesi?
Yaşama imtihandır intihar bahanesi.
Üzülme Rabb alsa da hayır, verse de.
Bu yüzden yoktur ondan Yücesi.
Bu yüzden Aşk’tır Oğuz’un bahanesi.

Sana daha ne demeliyim?
Bariz delirmiş derler, desinler,
Aşk bende kudret, Aşk’a Sen’sin suret…

Oğuzhan Deniz – Vakit Tamircisi / 004