Bu,
Aşk’tan öte,
Meşk’ten beri.
zemheri soğuk,
germ-î aşikâr…

Battığım çukurlara Sen’de sebepsin.
Oysa suçlayamam güneşi ve geceyi getiren mehtabı,
suçlamamalıyım kimseyi…
Aşk benim Aşk’ım, günahta benim, sevapta,
yangında benim, taşkında, hülâsa, ne varsa…

Bu körlükten uyanıp, güneşin ışığını görmeliyim,
bu sağırlıktan uyanıp, doğayı dinlemeliyim,
bilmeliyim, ne var ne yoksa, Aşk nedir bunda?
Nefsi sırtımdan atmalıyım, günahlardan sıyrılmalıyım.
Ve ben, haklıyım…
Uyanmakta haklıyım.

Canlı Anestezi / 10