Aralık ayından kaldı bugün, nasıldı dün?
Hatırlamıyorum, sensizlik sarhoşuydum,
yine düzgün düşünemiyorum, sarhoşum,
kahve gözlerim buna rağmen görüyorlar.

Rüya da olsa, görebiliyorlar seni hala,
seni yazabilmek için gerekli değildir,
seni bir kere görmüş olmam, yeterlidir,
sonsuza kadar yazabilirim güzelliğini.

Nitekim, bir faniye göre sonsuzluk kadar,
yazacağım seni ölene kadar, Kadim’likten,
Kadir oldurur Aşkın yeniden doğuşunu,
gözlerin hayretler ile bakacak, üzüleceksin.

Bu, seni yazmaktan vazgeçeceğim demektir,
üzülmen için zaten bu işi bırakmam yeterlidir,
gözlerinin göremediği binlerce satırı düşün,
sonra neler kaybettiğinin, yine farkına var.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 279