Ahlâl’im, sessizliğimi mazur gör ve bağışla. Baş edemeyeceğin bir karanlıkla boğuşuyorum ve bunu sen bile aydınlatamazsın… Daha önceden vazgeçtiğim tüm karamsarlığımı giyindim yeniden. Bir demlik çay eşliğinde bir paket sigara bitirdim marifetmiş gibi… Oysa ciğerimin tek ihtiyacıydı oksijen ve ben çok gördüm bunu kendime ve üstelik dünyada en çok olan şeylerdendir oksijen ve üstelik insanlar bir tek onu satamıyorlar şu anda!

Biliyor musun? Kendi halinde yaşayan bir deliyim, zırvalarımı okumaya devam edersen, tırlatmaya başlayabilirsin. Çünkü senin anladığın tüm anlamların arkasını görebiliyorum! Ne var ki bu anlamları değiştirmeye de gücüm yetmiyor, insanlara anlatmaya da!

Biliyor musun Ahlâl’im, pek iyi değil ahvalim.
Şimdi çıldırıp, uçacak aklım zihnimden!
Düşüncem firar edip yokluğa karışacak sonunda!
Ne mezalimdir insan, bir bilsen!

Yarın erken kalkmam gerekse bile saate aldırmıyorum… Erken uyanmak istemiyorum, belki hiç uyanmak istemiyorum ama kendimden vazgeçemiyorum vazgeçemediklerim yüzünden! İşte hayat insanı böyle bir çıkmazda imtihan eder. Sen diğer insanlara anlatırsın ama anlamazlar, sonra sorgularlar kainatı, varlığı Hâk’tan…

Ne tuhaf… insanlar artık inanmıyorlar… sonra inanmadıkları varlığın yokluğundan medet umuyorlar, tıpkı bir zalimin neden zalim olmamasının mantığı olmadığı gibi.

Neyse ki hala birkaç gram aklım var zihnimde. Onunla düşünüp, onunla konuşuyorum ve yiyip-içiyorum hala. Ne zamana kadar sürer, belirsiz… ve bilirsin benim dilim güzel laf yapar… Anlaşılmayacak olmasına rağmen biraz karalayıp, zıbaracağım yatağıma…

Bir mezalim, çok kişi ölmüş,
bir baktım, yok hiç gördüğüm,
çok baktım, az hep gördüklerim,
bir baktım, yokmuş hiç görebilen.
Altın kirpikler takmış kokanalar,
ve altı takla atmış altıpatlar zalimin elinde,
ellerine barut kokusu yuva yapmış,
altı altın takmışlar yakasına adalet namına,
cihana baş kaldırmış başı öne eğik mazlum,
saçma manzum dinletmişler yetime,
önünde eğilmiş insanlar insanların,
1 kuruş kadarmış can yok pahasına,
sonunda bir mezalim, bir başına!

OD | Ahlâl * Sessizlik senin ismindir.