İçmekte hayır olsa, en çok ben içerdim,
unutmayı sağlasa, unutulurdun kadehlerle,
cahil içkilerle geçirmem vaktimi, vakit zaten geçmez bende.
Sen’inle bir sorunum yok, bütün kargaşa Sen’sizlikle,
Sen’sizlikte zor he,
hakikat değildir Aşk, göz karmaşasıdır,
öyle bir kandırır ki, artık anlaşılamazsın.
Aşığı anlayabilen olmadığı gibi, Sen’i anlatabilecek kimsesi de yoktur,
sevgili gittiğinde, bu yüzden herkes gider, yoksa herkes yerinde.

Övünme, Aşk’ın Sen’inle bir alakası yok,
bütün alıp vermediği benimle, Sen bahanesin,
ne güzelsin, bahanesi Sen olanın bitmez mazereti.

Sen bunlardan ne anlarsın ki…
gönlün henüz yanmadığından, onlara Aşık oldum sanırsın.
aldanırsın, canın çok yanar, bu yangına su bulamazsın,
kuyular da bulsan yetmez, Sen’i Deniz temizler.
Uyumaz, susmaz, Sen’sizliği bekler,
Aşk nöbeti bu, bir ömür sürer…
Hudut, Sen’sin, düşman Sana yaklaşandır,
ne de talihsizim, Sen’i benden başka isteyen de yoktur.
Bunda bile tekim.

İçimde bir his var, geleceğin gün, öleceğim sanki,
zaten insana hisler zarar verir, birisini öldürendir hisler.
Ellerin suç ortağıdır hislerine, cevap verdikçe batarsın.

Oğuzhan Deniz – Vakit Tamircisi / 080