Sürgün edildim,
Aşk, doğru düzgün dilimde,
hiç ayıp yoktur sözümde, başka biriside.
Sen’den başka kimsem yokmuş gibi avareyim,
bu duyguyu beslerim, büyütür Sen bilirim.
Aşk, hiç birimizin bilmediği ilimdir,
ayağıma çakıl taşlı kilimdir, soğuk iklimdir,
Sen’i bilinçli sevmediğimden, bilinçli vazgeçemem,
Sen’sizlik bilinçsizlik, bu yüzden habersizim kendimden.
Başka kimseden görmediğin ilki alaka,
çok can yakar ya kaynar göbeğin bundan,
inanç dışında başka ne kaldı Hây’dan, bu da Sana yalan.
Sen’den başka yalanım yok bu hayattan,
Sen’in yüzünden vazgeçesim yok Sana gelen yollardan,
kaynar aklım Sen’sizlikten, hala aynı sıcaklıkta olduğundan unutmam.
Ben unutamam Sen’i, asil meyve isli, çekirdeğinde neslim,
filizlense yeşerirdi mutluluğun yenisi, Aşık olurdu misliyle.
Aşk acıdır, vergisi şiir,
bitmiyor borcum, şiir Sen oldu, ilham Sen ile doldu,
kafiyelerin para etmediği yerdir aklım, yine öyledir aklın,
Sen’den akıllanıp Sana delirmek gibi derindir bu mana,
ne sevda kaldı yüreğinde, kim fedakar Aşığından başka.

Aşık İhtimali / 34