Kasım 9, Sen’i gördüm,
Ey ömrüm, ilk mi gördün,
öyle çırpındı gönlüm.
Saçların peşinden sürükledi yine rüzgarları,
adımların zarafetin, yeşillendi yine yürüdüğün zemin,
ziyadesi yüreğim,
demin aklımı kaybettim, ah rahmetlim,
Sen’de kaldı zihnim, en kıymetlim, Sen’i hatırlattığı için.
yine yürüyüp geçip gittin beni, arkana bile bakmadın yine,
Ruh’um üzerimde öldü yine.
Hayal miydi yoksa, hayal miydin tümüyle yoksa?
Neyim var neyim yoksa Sen’de kaldı aklımda.
Enfes cümleler duyamazsın onlardan,
nefes yetmiyor bana Aşk’tan, yoruldu ilham.
Vazgeçilseydi yardan, vazgeçerdim çoktan,
emir gelir Aşk’tan, Oğuz yaştan baştan, hiç yoktan.
Dudak yakar Kafiye Adam,
duyabildiklerin kadarı Oğuz’dan, gerisi muaf kalır kulaktan,
hiç yoktan.
Oğuz Sen’sizliğin efendisi, başka kimse olmadığı için tek kölesi,
kıymet bil, Sen’sizlikte bile yoktur efendisi, kıymet bil, kimsesiz değilsin.
Herkes gitse bile Sen’den, Sen’sizlikten gitmeyen adam yüzünden,
kimsesiz değilsin. Haydi tüm aşıklar buna saygıyla eğilsin,
Oğuz dahil tüm aşıklar cahildir. Bu ilim değildir.

Aşık İhtimali / 33