Aşk hesabı bilmez, nerede duracağını da,
göğsümün altında yatar ateşin kaynağı da,
sakal yeleli yüzümün Aşk görüntüsü sensin,
küflenmiş aşıklardan en tazesi yine benim.

Alışık olmadığından mı, Aşık olmadığından mı,
bakamıyorsun ya gözlerimin içine, rüya da olsan?
Koş benden sonsuzluk uzağa, gücün yetebilirse,
ben ardından geleceğim nasıl olsa, Aşk sonsuzdur.

Gülümse, takıntılı Aşığının, boyundan büyük sözleri,
yine de Aşk’ından küçüktür tüm Sen delisi şiirlerim.
Ağla, benden başka, benim kadar Aşığın olmadığına,
keşke dediklerinde bir gram Aşk’ımdan olsa, ölürler.

Bak, iddiamı çürütebilecek herhangi bir aşığın bile yok,
ışığın kalbi Aşığının gönlü iken, hangi renklere aldandın?
Yatacağın tek yer gözlerimden çalıntı kara toprağınken,
gözlerimin de öyleyken, ben nasıl gözlerine aldandım-ki?

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 344