Asık yüzümün gözleri güneş, ay,
Sana her gün Aşk sunar, sular yüzümün toprağını,
sakallarım ekin verir gibi filizlenir,
bu beni tanıyabilmen içindir.
Hiç hoş değil halim,
vaktim hiç geçmez,
anlayacağın,
ne halim yerinde ne vaktim,
sakinim ama… Ömür boyu Sen’sizlik çekeceğim.

Gelir de bitirirsen mucize gibi,
hiç inanmıyorum da,
seviyorum ya Sen’i,
inanıyor işte insan…

Sen’in, kendini görebileceğin,
benden başka bir yerin mi var?
Erinmem, gocunmam Sen’i sevmekten,
ilelebet, neyse,
neye niyet, neye kısmet,
benim ki olmayacak istek.

Kalp Belası / 092