Bulutun ömrü soğuğu hissedene dek,
suyun ömrü sıcağı, Deniz’in ömrü Aşk’ı,
acı tatlı karışmaz dilimde, Sen güzelsin ya,
dilim büyülü güzelliğine, anlatır güzellikleri.
Söz taşır dalgaları. Bir Deniz’e yazı yazmak var,
bir de Deniz’in kumuna… Aşkta o hesap.
Deniz’e çok uzak yazarsan, okunmaz,
çok yakın yazarsan Deniz alır götürür.
Tüm bunlar olmadan önce;

Vakti zamanında bir Aşık varmış,
Vakti Tamir etmeden de önce, terk edilmeden.
Terk edilince anlamış, Aşk, çok yakarmış.
Derken bir gün,
bir söz yazmış, kendini avutmuş, uyutmuş,
uyuyarak büyür ya bebekler, Aşık avunarak yaşarmış,
ömrü unutmaya çalışarak harcarmış.
Ne de aptalmış.

Aşk’la birlikte tanıştım uykusuzlukla,
yanımda olsan da olmasan da uyuyamıyorum.
Sen’sizlik değerli aslında, böyle hiç azaltmıyor değerini,
bir ben değersiz gibiyim. Onca delinin içinde, en deli geçinenim.

Ehl-i Beyt’im, Ehl-i bendim, Aşk benim Ehl’im.
Kaçık keyfim, aklı Aşk’a kaçan adamdan kafiyelerin.

Oğuzhan Deniz – Vakit Tamircisi / 098