Neden inanmazsın bilmem,
Aşığın Sana onca kelime ile hürmet eder,
Sen gülümsedikçe, gülümser.
Terk etmek üzere mi gelmiştin?
Ayrıca;
Hiç mi sevmemiştin beni?
Yani giderken hiçbir şey söylenmeyecek kadar,
demek bu kadar kötüleşmişim gözünde.
Neyse ne; Ben Sen’i seviyorum ya,
hiçte bencillik yapmıyorum bu Aşk’ta,
karşılıksız seviyorum işte.

Sen’i benim anladığım gibi yazıyorum da,
anlamıyorlar hiçbir şey,
Sen bu yüzden mi anlamıyordun beni?
Aşk’ın öyle kuvvetliyken,
güçsüz kafiyeler bekleme benden,
en büyük söz, sırrımla hemdem.

Canım pahasına seviyorum Sen’i,
fiyatı fâiş, ateş pahası kelimelerim,
canımdan parçadır bu sözcükler.

Kalp Belası / 054