İki insan arasıdır Aşk,
öyle boş-boş bakma gözlerime, belli olsun rengi.
Hisset mevsimi, Mevsim Aşk’tır, ne soğuk ne sıcak,
gönlün ılık esen rüzgarla sallanır.
Yağmur Ağacı, Aşk Yağmur’u ile boylanır,
saman altından zaman yol alır.

Sen’i Ruh’umun sonsuzluğuna sakladım.
Susuzluk yok burada, korkma ölüm de yok.
Sen olmadıktan sonra, sonsuzlukta Sen’sizlik,
Ruh’um olmadıkça gözlerim bensiz, dilim Sen’siz,
yani ne işe yarar Sen’sizlikte sonsuzluk?
Sen’sizliğin tek anlamı yalnızlık,
her anlamda Sen’sizim, ne de densizim,
Sen gönül dengemin terazisi,
olmadığından adımlarım dengesiz.

Leyla’nın kedisine hürmet,
buluta duyduğum hasretten gelir ya,
Sen, buna rağmen bana zulmet.
Yine kirli ellerim, kül tablası yine kül altı,
hâlâ Aşığım, yine ilham yüklü budalayım,
çok sıcak görünür aşık sandığın, sanırsın,
ben bunun için güneşlerden çok yanarım.

Oğuzhan Deniz – Vakit Tamircisi / 089