Bana ait ol sadece, bu Aşığın dileği de
nedendir bilinmez uzakta kalış…

Öyle bakar ki gözlerin, doğaya nasıl yeşil olunur, öğretir gibi,
öyle adımlar atarsın ki, yüreğimde yankılanır sesleri,
başka sesten medet bekleyemem bu yüzden…
Yüzümde ne kadar somurtu varsa, güzel yüzünden,
olmamana dair ne kadar üzüntü varsa, yüzümde,
olmayışına dair ne kadar söz varsa, yazıldı… Yazıktır,
Aşıktan kaçmak, yetimi ağlatmak gibidir, yazıktır,
Aşığı ağlatmak, yetimin hakkını almak gibidir, yazıktır.

Ne söylese sesim, boş duyar kulakların,
bu yüzden sessizim, birazcık da keyifsizim,
beni duymadığından değil, duymak istemeyişinden,
istemediğinden bu kadar uzaklaşmana izin verdim,
menzilimdesin, düşüp dizini yaralasan, o an gelirim…

Sen bilinmezsin, hayatımın en önemli sorusu,
saatlerce hatırlayamadığım isimler gibisin, aklımı kurcalarsın,
ve ben Sen’i hiç unutmam, bu nedenle gönlümü kırarsın.
Kıracaksın, gelmediğin her gün, ben bir Martı gömerim,
dualar edip, 3 gün yas tutarım, ne de borçlandım günlere,
sözlere ne de boşsun Sen, ben ne büyük aptalım,
bana inanmayanı, sözlerimle ikna etmeyi denerim.

Oğuzhan Deniz – Vakit Tamircisi / 090