Aşk…
burası benim evim,
ömrüme misafir gelmişken,
Sen’i bırakmak nedir?

Hadi, bir fırt daha çekelim sigaramızdan,
Aşk’ı boğmak için mi?
Aşk ömür değil mi?
O halde,
benim bunu tüketmekten başka işim ne?

Hatırlıyor musun?
Tramvayın, yığınla Aşk’tan yoksun insanları taşıdığı günü, hani o gün Haliç’e Sen’i anlatmıştım.
Ne de sessizdi başta, sonra nasıl da heyecanlanmıştı.
Kalp atışlarım gibi.

Ey sevdiğim kadın,
hislerimin bütünü,
bütün hislerimin tümü,
Sen’siz günü göstermesin Rabb,
şükür… Sen’sizlikte Aşık’lıktandır.

İmkansız değil.

#Kahve Etkisi / 035