Bak…
Neredeyim…
Ne haldeyim…
Pamuk ipliğine bağlı hayata,
çeliktenmiş gibi dört elle sarıldım,
gözlerinin etkisinden,
kahve telvesinden okuduğum ömrümden…

Anıların tamamı zihnimde,
korkma, dünyanın en güvenilir yerinde,
emin ellerde ellerin avuçlarımın içindeyken,
Korkma…
Ben unutamam, Aşk unutturmaz.
Aşk yakar da geriye bir şey kalmaz yaktıklarından,
tamamıyla Sen olur Oğuz.
Korkma…

Kinayelerden kafiye ordusu dolanır zihnimde,
hepsi Aşk yüzünden, Aşk da Sen’in yüzünden.
Öyle ya,
Sana Aşık olmayıp, kime Aşık olacaktım ki?
Öyle ya,
Sen’siz kalmayıp zaman da, ne yapacaktım ki?

Beni affet, gözlerim cahilce bakıyor etrafa.

#Kahve Etkisi / 034