Benimle Konuşmak

Sevda hep yarım kalır,
avuçların açıktır gökyüzüne,
sabrın elmas olsa çatlar…
Sen kalbimin içinden gelirsin,
yüzüme dokunup, sakallarımı seversin,
artık o yüzden beyazlar… artık otuzlarında…
İnat gibi ölüm yaşama,
neden varsa bu karanlık içimde, o yüzden aydınlıksın.
&
Sen bir memleketsin, ben gurbetteyim.
Soğuk kentlerin gökyüzüne karıştı buharlaşan nefesin.
Bir kastı var aşkın insana,
o yüzden yanar canın da,
Aşk ruha değil mi?
Nasıl sızlatır etimi-kemiğimi?
Anlatılmaz bu acı,
dilini bilmeyen birine yalvarmak gibi,
aşk, dilini bilmediğin bir şarkıyı dinlemek gibi,
ve hiç anlamadığın binlerce şiiri okumak gibi.

Kasvetlidir sensizlik,
birikti içimde dağ gibi hasret,
özlemek ayaklarıma pranga,
o yüzden bitmez sana gelen yol,
bitmesin de, yeter ki sana getirsin de
bitmesin sana gelen yol.

Adını yazıyorum gökyüzüne,
aşık bulutlar sürükleniyor peşinde,
sel olup yıkıyor yeryüzümü,
ben yeniden yazıyorum adını güneşime.

Adını yazıyorum sahilimdeki kumlara
aşkı vuruyor kıyıya denizim,
silgi olup siliyor kader sana aitleri,
ben yeniden yazıyorum adını denize.
Aşkı duyuyorum dalgaların sesinde,
maşuk kayalarım var sahilimde.

Masal misali emsalsiz güzelliğin,
bakışın maviye çaldı dünyamı,
denizimi yeşile boyadı gözkırpışların,
aşk nedir öğrendim bu kısacık anda,
bir daha unutmadım,
asla unutamadım.

#OD | O’uzaduyum * …