Emin değilim, sefil olan kefildir.
Eminim, sen bu-el değilsin.
Hiç olmadı, lâkin gönlün umudu biter mi?
Sensizlik gönle hapsola dursun.

Martıda gökyüzünde hapiste.
Bu da avutmak ya, gökyüzünde gönlü.
Ne lazımdı? Gerçi bilmek yakar,
gerçek bu yüzden mi yakar hep?

Benim bildiğim sensin, hep sen.
Senin bilmediklerinde gönül,
söz hangi drama bürünmeli?
Anlamak bu kadar zor olmamalı.

Anlaşılmak bu kadar basit değil,
anladığıma da bin şahit elzem,
ben her gün, her demî yutup,
cehennemin dibine yolcuyken.

Oğuzhan Deniz * Kimi için cehennem yolu ölüm, ölüm insanlara.