Aşk’ın rengi, yeşil,
kulağıma dudaklarından serpiştir sesi,
bir Güneş’lik ömür Sen’sizliğin bir günü,
vaktin neden geçmediğini mi soruyorsun?
Sen’sizliğe anlat Sen’i,
anlamaz değil mi varlığından…
Oğuz öyle perişan Aşk’tan,
anlamam yokluğundan.

Bitti diyecek kadar basit değil,
basitleştirdikleri için her şeyde bâtın,
bütün suç onların,
bunca saçma Aşk’tan yananın değil,
karşımda saygıyla eğil,
Oğuz binlerce Aşığın sözlerini bir Aşk’a savurur,
savunur yine Sen’i, Sen’inle avunur yine.

Haydi, basitlikten kurtul,
onların gerçek olmayan hayallerindesin Sen,
bayat düşlerle kirli işler yaptıkları,
tek yaptıkları yok etmek Aşk’ı,
akıldan anlamadıkları için, anlamayacaklar,
yıllar sonra tattıklarında anlatamayacaklar.

Öyledir,
Hepiniz bir gün Aşık olacaksınız
ama anlatamayacaksınız.

Oğuzhan Deniz – Güneş Kavalyesi / 087