Sen’in yanında üşümüyorsam,
bu Aşk değil de nedir?
Sen’in yanında gülümsüyorsam,
bu Aşk değil de nedir?
Sen’in yanında güneş açıyorsa,
bu Aşk değil de nedir?

Sen’i görebiliyorsa gözlerim bir tek,
Sen’i işitebiliyorsa kulaklarım bir tek,
bir tek Sen’i sığdırabiliyorsam şu kalbime,
bu Aşk değil de nedir?
Oysa benim kalbim Sonsuz’luktur,
onlar bilmiyorlar,
O’nsuzluk ölümün yoludur,
hayatımın boş koridoru,
yürüsen bitmez,
beklesen… ne gelir elden?

Elimden gelmediğinden pişmanlık yüklü bulutlar,
bu akşam ikimize ağlıyor İstanbul’umuz,
Sen’i gördüğüm bu şehir,
şimdi Sen’sizlik günlerine ağlıyor…

Ey Sevdiğim Kadın…
Saçlarından bir sırat köprüsünden düşüyorum,
bu yaptığım cahillik de, Rabb’imden af diliyorum.

#KahveEtkisi / 029