Düşüncemin varlığına şükür,
öyleyse söyle,
buna kim şükredebilir Sana sahip olduğu için?
İçim, için için Sen’sizlikten korkuyor,
ölümün toprak elleri bizi bekliyor,
tuttukça o ellerden,
bir ağaç sonbaharını yaşıyor…

Yeryüzünde sadece biz varmış gibi yaşa,
ben olmasam da, Ben’i Sen’siz bırakma,
avuçlarında sakladığın Ben’e iyi bak,
oyuncağı elinden alınmış gibi bir çocuğa baktığın gibi bak,
Umay’dan medet ummadım hiç,
Rabb’ime şükür, bildim de öğrendim,
Umay eseflidir, ömrümün limon çekirdeğidir,
ekşimeyen yüzünden filiz verir…
O gülümsedikçe gülümsetir,
gülümseyen yüzün ne güzeldir sevgilim,
Sema esinlenir de gülümsetir,
dudaklarımın sessiz Sen’i Seviyorum’un da gizlidir.

Ey Sevgili Sevgilim,
öyleyse söyle,
Aşk’ı Sen’inle yaşamak yaşmaktır değil mi?
Aşk Sen’leşip, kalbimi sonsuza götüren dehlizdir,
burada delirmemek kimin haddidir?

#KahveEtkisi / 028