Vahim,
cahil Oğuz, dahil Aşk’a, marifet gözden uzak,
sözden ırak kalanın gözleri çiğden ıslak.
‘Zamanla geçiyor’ diyorlar, evet,
Sen’siz koca bir zamanla geçiyor hayat,
ıssız biraz, gözlerimden bakarsan dünyaya,
yaz-kış nemli, ne var ki,
zaman Sen’sizlikte bile akıp gidiyor,
umursamıyor, halim nedir, vaktim yeter midir…
Vakit ile konuşan adamdan korkulur, bilmez misin Sen?
Nereden bileceksin Sen, neyi bildin ki Sen?
Yine de gelsen,
Sen’in gözlerinden baksak dünyaya yine,
Sen’in sözlerinden yazsak şiirleri, ne güzel olur değil mi?
Beni Sen yapan Aşk’a da şükür,
Sen’siz geçen zaman da şükür, düşün,
bunun için şükredenin yoktur, bunu düşünenin bile yoktur,
Sen bunu iyi düşün.
Üşüsün aklın, karıncalansın gözlerin,
Sen hele bir Aşık ol da, bilsin kalbin nedir heyecan,
nedir Can? Kaburgalarında kasırga, ciğerlerinde cereyan.

Aşık İhtimali / 07