Kuşlar uyanman için çığlık-çığlık öterler,
bana gelmediğin için, geceleri sessizler.
Bir uyanık yarasalar, bir de Oğuz, yarası var.
Uyuyamaz.
Uyumayı bir tek Sen’i görebilmek için istiyorum,
çoğu zaman görüyorum, aklımın oyunlarından,
biliyorum.
Bilsem de kalbimden çıkar bütün Aşk fikirleri,
gönlümden çıkar ilham dolu sözlerin, okumaz gözlerin.

Beni, Sana Aşık’lığım ile tanırlar,
yazdığım saçma sözlerden anlarlar anlamsızlık,
bu vazgeçirir onları,
aslında anlamadıklarından kıskançlıkları,
aslında her sözüm, ne de güzeldir Sen’in için,
bunu bilirler,
o yüzden sevmezler, kıskandıkları için.

Onlara aldırma, bana nasıl aldırmıyorsan,
farkında bile olmadığından, umursamaman normal.
Bunu uykusuzluk gibi düşün, elinde olsa da uyumasan,
bunu uyku gibi düşün, elinde olsa da, görebilsen, duyabilsen,
işte beni öyle düşün, uykumda da Sen, uyanıkken de.

Oğuzhan Deniz – Vakit Tamircisi / 071