En sevdiğim içecek, su.
Yağmur suyu şaraptır bardağıma,
haraptır gözlerim uykusuzluktan,
uykusuzluk bile ayakta Sen’sizlikten.
Gelmediğin için, gidemiyoruz mutluluğa,
gariban Martı’larla, geçiyor günlerim…

Sevdiğin kadının gülümsemesidir Aşk,
Aşk başlı başına Oğuz’dur, güçsüzdür Sen yürek vermedikçe,
sessizdir Sen konuşmadıkça, Sen’i görmedikçe kördür Aşık’ta,
Aşık’lıkta azizdir mertebem, onca kelime ziyan eden kafiyem.
Öylesine güzelsin ki,
güzelliklerin tümü Sen’den ilham almış gibi,
en güzel kokan çiçek, en süslü kuşlar,
en güzel ses Sen’in…
Bilirim, başka güzellik görmediğimden,
Sen’mişsin gibi gelir Aşk,

Beni idam da edemezsin, Aşk’ımın ağırlığından kırılır dar ağaçların.
Kurulur kalbimin saatleri sana, geldiğin gün açacaklar gözlerimi,
beklemekle geçmiyor zaman, uyku Sen’i gösteren ölüm boyutu,
Aşk uykuya da sığmıyor, ölürsem tamam olur mu Sence?

Bence, bana gelmediğin sürece, hiç bitmeyecek yangın,
Güneş, ateş dansım, tanırsın, Güneş’ten daha parlak olanım ben.
Benden de parlak yüzün, bende sönük kalırım.

Oğuzhan Deniz – Güneş Kavalyesi / 023