Erken mi unutulmuştum?
Geç mi unutabileceğim?
Yoksa unutamayacak mıyım?
Bana cevap verebilecek kimse yok mu?

Kendimden başka kendimi anlayabilecek,
başka bir kimse yok biliyorum…

Biliyorum aslın da her şeyi.
Hemde her şeyi çok net görebiliyorum,
buraya gelip her akşam, salak gibi sayfalar ve
satırlar dolusu şeyler yazıyorum.

Kendimi eritmekten başka bir şey yapmıyorum.
Kimileri için güzeldir bel-ki yaptığım bu şey.
Kimisi için vakit kaybıdır.
Böyle düşünen insanlar varsa, iyi-ki benim yerimde
değiller. Umarım hiçbir zaman olmazlar.

Unuttum, deyince unutulmuyor.
Yüreğim yanıyor, içim onu istiyor,
ona dokunmayı, sıcaklığını hissetmeyi,
yanımda olduğu güvenini bilmek istiyorum…
Gözlerine bakmak istiyorum,
dokunmak, öpmek ve kokusuna doymak istiyorum.

Sebebini bilmiyorum, insanlar ‘aşk’ diyorlar.
Ben bilmiyorum, unutuldum diyorum…

Ben unutamıyorum…

#Bir Şairi Asla Terk Etme